… Net nu we de zaak zo netjes op orde hadden. Iedereen tevreden. Iedereen naar vermogen zinvol bezig. 

Geen protesten meer, geen dissidenten. Geen religie meer. Na de grote deportatie ook geen terrorisme meer.

Geen aanslagen. Iedereen kan overal over meebeslissen. Een echte volwassen democratie.

Geen overbevolking meer. Geen rellen in de straten. Iedereen passende huisvesting.

Iedereen een uitverkoren partner. Ieder gezin twee kinderen, desgewenst.

Passend en goed onderwijs voor iedereen. Een optimale zorg voor ieders gezondheid.

Het Hoofdkantoor waakt over ieders welbevinden.

Eindelijk de ideale samenleving!

Voor De Nederlanden, ons aller grote experiment, een glorieuze toekomst!

Prachtig toch? 

Maar ja, het noodlot zoals wij het kennen heeft een kwaadaardig gevoel voor humor.

Het bonst vaak vaker op de deur. Het vaakst als je het niet verwacht.

Want wat gebeurt er als we door meerdere rampen tegelijk getroffen worden? 

Wat als er een grote aardbeving komt zodat de dijken doorbreken?

Wat als de energievoorziening wegvalt?

Wat als er een besmettelijke ziekte uitbreekt?

Als geen Hoofdkantoor ons meer kan vertellen wat we moeten doen? 

Wat als de voedselproductie stagneert?

Wat als de pest uitbreekt in Parijs?

Wat als… ?